Święto Korpusu Ochrony Pogranicza zostało ustanowione na podstawie Rozkazu nr 41 z dnia 14 września 1936 r., wydanego przez dowództwo KOP. Data 14 października nie była przypadkowa – tego dnia wydana została bowiem instrukcja o przejęciu od armii oddziałów sformowanych dla Korpusu Ochrony Pogranicza.
KOP ochraniał granicę polsko-sowiecką, polsko-litewską, polsko-łotewską (do lipca 1939 roku), polsko-niemiecką w Prusach Wschodnich (tzw. "występ suwalski" 75,7 km, w okresie od 1 listopada 1927 do stycznia 1939 roku), polsko-rumuńską (64,87 km) oraz polsko-węgierską (od marca 1939 roku). Pod względem organizacyjnym, operacyjnym, personalnym i wyszkolenia podlegał Ministerstwu Spraw Wojskowych, a w zakresie ochrony granicy, bezpieczeństwa w pasie granicznym i budżetu – Ministerstwu Spraw Wewnętrznych.
KOP był w stanie skutecznie utrzymywać i zapewniać na terenie swego działania stan bezpieczeństwa i porządku. Nie dopuszczał do naruszania granicy przez czynniki obce i prowadził walkę z czynną dywersją, bandytyzmem, grabieżą i szpiegostwem. Przeciwdziałał także nielegalnemu ruchowi osobowemu i towarowemu, jak również przestępczości gospodarczej.
Po wybuchu II wojny światowej żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza jako pierwsi stanęli do walki obronnej przeciwko niemieckiemu i sowieckiemu najeźdźcy, zapisując się na kartach historii udziałem w bitwach m.in. pod Węgierską Górką, Barakiem czy Wytycznem.
-
odznaka Korpusu Ochrony Pogranicza
